پاسخ علف های هرز یونجه زرد (Melilotus officinalis) و آناغالیس (Anagallis arvensis) به مقادیر و زمان‌های کاربرد علف‌کش پروسولفوکارب در مزارع گندم
کد مقاله : 1014-9THISWSCON (R2)
نویسندگان:
ابراهیم ممنوعی *1، محمدرضا کرمی نژاد2
1مر کز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی فارس
2موسسه تحقیقات گیاهپزشکی
چکیده مقاله:
به منظور بررسی کارایی علفکش باکسر (پروسولفوروکارپ) در کنترل علف‌های‌هرز گندم آزمایشی در مرکز تحقیقات کشاورزی جنوب کرمان در سال زراعی 98-1397 اجرا شد آزمایش در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل کاربرد علف‌کش‌های تاپیک به مقدار 1 لیتر در هکتار + گرانستار به مقدار 20 گرم در هکتار، آتلانتیس به مقدار 5/1 لیتر در هکتار، اتللو به مقدار 6/1 لیتر در هکتار، آکسیال به مقدار 2/1 لیتر در هکتار + گرانستار به مقدار 20 گرم در هکتار، باکسر به مقدار 3، 4 و 5 لیتر در هکتار پس از کاشت و قبل از آبیاری اول، باکسر به مقدار 3، 4 و 5 لیتر در هکتار پس از آبیاری اول، باکسر به مقدار 3، 4 و 5 لیتر در هکتار به صورت زود پس‌رویشی و کاربرد باکسر به مقدار 5 لیتر در هکتار بود. نتایج نشان داد که تیمارهای تراکم و وزن خشک یونجه زرد (Melilotus officinalis) و آناغالیس (Anagallis arvensis) طور معنی‌دار کاهش دادند. باکسر کارایی بسیار مطلوبی در کنترل علف‌های‌هرز داشت. به طوری که با کاربرد علف‌کش باکسر (5 لیتر قبل از آبیاری) وزن خشک علف‌های‌هرز آناغالیس و یونجه زرد 100 درصد و کل علف‌های‌هرز 94 درصد کنترل شدند. با این وجود، کاربرد علف‌کش باکسر سبب ایجاد خسارت پایدار در گندم شد.
کلیدواژه ها:
پیش رویشی، زود پس رویشی، کنترل شیمیایی، وزن خشک
وضعیت : مقاله برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است
نهمین همایش علوم علفهای هرز ایران