مقایسه کنترل زراعی و شیمیایی علف هرز خربزهوحشی (Cucumis melo)در زراعت سویا |
کد مقاله : 1069-9THISWSCON (R2) |
نویسندگان |
مرتضی نورعلیزاده اطاقسرا * موسسه گیاهپزشکی/ مرکز تحقیقات کشاورزی مازندران |
چکیده مقاله |
آزمایش با هدف بررسی روشهای مختلف کنترل شیمیایی خربزهوحشی و تاثیر آنها بر عملکرد و اجزای عملکرد سویا در سال 1394 در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه ایستگاه تحقیقاتی کشاورزی بایع کلا اجرا شد. تیمارها شامل: کاربرد علفکش تریفلورالین 5/2 لیتر در هکتار، اتالفلورالین 3 لیتر در هکتار، متریبوزین 600 گرم در هکتار، پندیمتالین 4 لیتر در هکتار، ایمازاتاپیر 75/0 لیتر در هکتار و بنتازون 3 لیتر در هکتار، پندیمتالین در تلفیق با ایمازتاپیر به صورت پیشرویشی و در اوایل رشد خربزهوحشی و دو تیمار شاهد کنترل و عدم کنترل خربزهوحشی بودند. نتایج نشان داد که تفاوت معنیداری بین تیمارها از نظر کاهش وزن خشک خربزهوحشی به هنگام رسیدگی فیزیولوژیک سویا وجود داشت. تیمارهای پندیمتالین 3 لیتر در هکتار پیشرویشی + ایمازاتاپیر 75/0 لیتر در اوایل رشد خربزه وحشی و تریفلورالین با 88 و 30 درصد به ترتیب بیشترین و کمترین راندمان کنترل را به خود اختصاص دادند. بین تیمارهای مختلف از نظر عملکرد دانه سویا در سطح یک درصد تفاوت معنیداری دیده شد. بیشترین عملکرد دانه از کاربرد علفکش ایمازاتاپیر 75/0 لیتر در هکتار پیشرویشی بدست آمد. نتایج نشان داد که کاربرد پیشرویشی علفکش ایمازتاپیر به نحو مطلوبی علف هرز خربزهوحشی را کنترل میکند. |
کلیدواژه ها |
ایمازاتاپیر، علف هرز، کنترل شیمیایی |
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |