بررسی کارایی کنترل شیمیایی و اختلاط علفکشها در مدیریت سس زراعی (campestris L. Cuscuta) در چغندرقند |
کد مقاله : 1071-9THISWSCON (R3) |
نویسندگان |
فریبا میقانی *1، حسین نجفی2، محمدرضا کرمی نژاد3 1موسسه تحقیقات گیاه پزشکی 2عضو هیئت علمی 3موسسه تحقیقات گیاهپزشکی |
چکیده مقاله |
به منظور بررسی کارایی دو علفکش پروپیزامید (سسآوت SC 50%) و اتوفومزات (استمت SC 50%) و اختلاط آنها با برخی از علفکشهای رایج چغندرقند در کنترل سس، آزمایشی در سال در کرج طی سال 1394 در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 17 تیمار و 4 تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش عبارت بودند از: پروپیزامید 2، 5/2 و 3 لیتر در هکتار از ماده تجاری، اتوفومزات 5/1، 2 و 5/2 لیتر در هکتار از ماده تجاری، (فنمدیفام+دسمدیفام+اتوفومزات) 3 لیتر در هکتار از ماده تجاری، هالوکسیفوپآرمتیل 1 لیتر در هکتار از ماده تجاری، اختلاط دو علفکش (فنمدیفام+دسمدیفام+اتوفومزات) و هالوکسیفوپآرمتیل با پروپیزامید و اتوفومزات در دوزهای توصیهشده و 25 درصد کمتر از دوز توصیهشده و شاهد بدون کنترل سس. سمپاشی در مرحله 2 تا 4 برگی چغندرقند و قبل از اتصال سس انجام شد. نتایج بیانگر اثر معنیدار تیمارهای علفکش و اختلاط آنها بر وزن تر و خشک سس و عملکرد ریشه چغندرقند است. پروپیزامید 2 لیتر در هکتار بهعنوان بهترین تیمار، منجر به کاهش 8/98 درصدی وزن خشک سس و افزایش 18 درصدی عملکرد چغندرقند شد. اختلاط اتوفومزات+هالوکسیفوپآرمتیل و پروپیزامید+هالوکسیفوپآرمتیل در دوزهای توصیهشده موجب کاهش 76 درصدی وزن خشک سس و افزایش 83 درصدی عملکرد ریشه چغندرقند شد. |
کلیدواژه ها |
چغندرقند، سس، علفهرز انگل، کنترل شیمیایی |
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |