اثر پیشتیمار بذر با سالیسیلیک اسید بر کاهش تنش اکسیداتیو و پراکسیداسیون لیپیدی ناشی از آلودگی علفهرز سس در ریحان ایرانی و ایتالیایی |
کد مقاله : 1099-9THISWSCON (R2) |
نویسندگان |
الهام عباس وند *1، سیروس حسن نژاد2 1گروه اکوفیزیولوژی گیاهی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز 2دانشیار علوم علف های هرز دانشگاه تبریز |
چکیده مقاله |
از آنجائیکه سالیسیلیک اسید به عنوان شبه هورمون و آنتیاکسیدان میتواند رشد گیاهان در شرایط تنش را بهبود بخشد، به-منظور ارزیابی اثر آن بر سیستم آنتیاکسیدانی و پراکسیداسیون لیپیدی دو رقم ریحان (ایرانی و ایتالیایی) تحت تنش آلودگی به علفهرز سس آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز اجرا گردید. نتایج نشان داد که آلودگی به علفهرز سس سبب افزایش میزان مالون دیآلدئید و فعالیت آنزیم کاتالاز، پراکسیداز و سوپراکسی دیسموتاز در ریحان شد. استفاده از سالیسیلیک اسید در ریحانهای عاری از سس فعالیت آنزیم کاتالاز، پراکسیداز و سوپراکسی دیسموتاز را افزایش داد، ولی بر میزان مالون دیآلدئید تأثیر معنیداری نداشت. در تیمارهای آلوده به سس سالیسیلک اسید توانست میزان پراکسیداسیون لیپیدی و تنش اکسیداتیو را از طریق کاهش میزان مالون دیآلدئید و افزایش فعالیت آنزیمهای کاتالاز، پراکسیداز و سوپراکسی دیسموتاز کاهش دهد. در این آزمایش بین ارقام مورد مطالعه ریحان شدت تنش اکسیداتیو و پراکسیداسیون لیپیدی ناشی از آلودگی سس در رقم ایرانی بیشتر بود. با توجه به نتایج بدست آمده پیشتیمار ریحان با اسید سالیسیلیک در شرایط تنش آلودگی سس میتواند باعث بهبود سیستم آنتیاکسیدانی و در نتیجه افزایش تحمل نسبت به تنش آلودگی علفهرز گردد. |
کلیدواژه ها |
آنتیاکسیدان، پیشتیمار، علفهرز انگل، مالون دیآلدئید |
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |