| اثر برخی علف‌کش‌های پسرویشی بر بالنگوی شهری (Lallemantia iberica) و کنترل علف‌های‌هرز |
| کد مقاله : 1117-9THISWSCON (R1) |
| نویسندگان |
|
سهیلا پورحیدر غفاری *1، حسین نجفی2، جعفر جعفرزاده3، غلامرضا قهرمانیان4 1هیات علمی موسسه تحقیقات کشاورزی دیم کشور 2دانشیار موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران 3استادیار موسسه تحقیقات دیم کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مراغه 41- استادیار موسسه تحقیقات دیم کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مراغه |
| چکیده مقاله |
| به منظور بررسی اثر دیورون، اکسی فلورفن، اگزادیازون و متری بیوزین به صورت پسرویشی در دزهای مختلف (0، 50، 75 و 100 درصد دز توصیه شده) بر کنترل علف‌های‌هرز در مزرعه بالنگوی شهری، آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار در موسسه تحقیقات کشاورزی دیم کشور (واقع در شهرستان مراغه) در سال زراعی 1400-1399 اجرا شد. تراکم کاشت بالنگو 250 دانه در متر مربع در نظر گرفته شد. نمونه‌برداری از تراکم و وزن خشک علف‌های‌هرز و بالنگوی شهری 30 روز بعد از سمپاشی انجام شد. نتایج نشان داد متری‌بیوزین بیشترین کنترل روی علف‌های‌هرز و کمترین اثر منفی بر تراکم و وزن خشک بالنگوی شهری داشت. اکسی‌فلورفن و اگزادیازون، با وجود اینکه در رتبه‌های بعدی کنترل علف‌های‌هرز قرار داشتند، ولی در مقایسه با شاهد (دز 0) به شدت باعث کاهش تراکم و وزن خشک بالنگوی شهری شدند، طوری‌که با افزایش دز مصرفی این علف‌کش‌ها اثرات منفی روی صفات مورد مطالعه این گیاه داروئی بیشتر شد. بیشترین بیوماس بالنگوی شهری (20 و 15 گرم در مترمربع) به ترتیب در شاهد و دز 50 درصد متری‌بیوزین و کمترین آن در تمامی دزهای علف‌کش دیورون و دز 100 درصدی اکسی فلورفن مشاهده شد. |
| کلیدواژه ها |
| بالنگو، دیم، علف‌کش، کنترل شیمیایی |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |