بررسی تأثیر علفکش متریبوزین بر پارامترهای فلورسانس کلروفیل a در سیبزمینی (Solanum tuberosum L.) |
کد مقاله : 1119-9THISWSCON (R2) |
نویسندگان |
الهام صمدی کلخوران *1، محمدتقی آل ابراهیم2، حمیدرضا محمددوست2، جنز کارل استربیگ3، اکبر قویدل4 1ندارم 2گروه ژنتیک و تولیدات گیاهی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران 3گروه علوم محیطی و گیاهی، دانشگاه کپنهاگ، دانمارک 4گروه علوم خاک، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران |
چکیده مقاله |
به منظور بررسی تأثیر متریبوزین (سنکور، WP 70%) بر پارامترهای فلورسانس کلروفیل a، آزمایشی بهصورت بلوک-های کاملاً تصادفی در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی با سه تکرار در سال 1399 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل کاربرد دزهای مختلف علفکش متریبوزین در هشت سطح (صفر، 63/15، 25/31، 5/62، 125، 250، 500 و 1000 گرم ماده مؤثره در هکتار) بود و اندازهگیری فلورسانس کلروفیل در زمانهای 1، 2، 4 و 8 روز بعد از کاربرد علفکش انجام شد. منحنیهای دز-پاسخ نشان داد که با افزایش دزهای متریبوزین پارامتر فلورسنس حداقل (F0) در چهار و هشت روز بعد از کاربرد متریبوزین افزایش یافت. در حالیکه پارامتر فلورسنس حداکثر (Fm) در چهار و هشت روز بعد از کاربرد متریبوزین روند نزولی داشت. در بین تیمارهای علفکشی، مخربترین تیمار، دز 1000 گرم ماده مؤثره در هکتار متریبوزین میباشد که باعث کاهش کارایی فعالیت فتوسیستم دو میشود. میزان ED50 پارامترهای F0 و Fm چهار روز بعد از کاربرد علفکش، به ترتیب 71/23 و 27/218 گرم ماده مؤثره در هکتار میباشد. درحالیکه هشت روز بعد از کاربرد علفکش دز لازم برای کاهش 50 درصدی پارامترهای F0 و Fm به ترتیب 17/22 و 20/182 گرم ماده مؤثره در هکتار بود. مقادیر کمتر از میزان ED50 میتواند مناسبترین تیمار برای پارامترهای فلورسانس کلروفیل باشد. |
کلیدواژه ها |
دز- پاسخ، فلورسانس حداقل، فلورسانس حداکثر، متریبوزین |
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |