بررسی سطوح هیدروژن پراکسید ارقام مختلف گندم زراعی (Triticum aestivum L.) در رقابت با علف‌های‌هرز
کد مقاله : 1120-9THISWSCON (R1)
نویسندگان
علی بابازاده اناری *1، حمیدرضا محمددوست2، سوگند حقویردیان3، میثم عالش زاده4
1گروه مهندسی تولید و زنتیک گیاهی,دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی,دانشگاه محقق اردبیلی, اردبیل, ایران
2گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی,دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی,دانشگاه محقق اردبیلی, اردبیل, ایران
3گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی, دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی,دانشگاه محقق اردبیلی, اردبیل, ایران
4گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی,دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی, دانشگاه محقق اردبیلی, اردبیل , ایران
چکیده مقاله
به منظور بررسی سطوح هیدروژن پراکسید ۱۰ رقم گندم زراعی (Triticum aestivum L.) بومی ایرانی و پابلند (مراغه، زاغه همدان، اخترآباد ساوه ۱، اختر آباد ساوه ۲، استان پنجم سنقر، ورامین، گلپایگان، کرمانشاه، مشهد، البرز) در شرایط حضور و عدم حضور علف‌هرز در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه محقق اردبیلی در سال ۱۳۹۹ به اجرا درآمد. نتایج پژوهش نشان چنین داد که ارقام ، سطوح تحت آزمایش (با و بدون علف‌هرز) و برهمکنش آنها از نظر شاخص هیدروژن پراکسید دارای تفاوت معنی‌دار بوده ولی در برهمکنش ارقام و تکرارها تفاوت معنی داری ملاحظه نشد. آنالیز آماری داده‌ها نشان داد که ارقام گندم واکنش متفاوتی به حضور علف‌های‌هرز نشان می‌دهند، چنانچه وجود علف‌های‌هرز باعث افزایش مقادیر هیدروژن پراکسید ارقام مورد مطالعه شد به نحوی‌ که ارقام در تداخل با علف‌های‌هرز ۲۰ درصد میزان هیدروژن پراکسید بیشتری از شرایط عدم وجود تداخل با علف‌های‌‌هرز دارا بودند. توده‌های ورامین ۱۶۸۸ و مشهد ۱۹۸۲ به ترتیب دارای کمترین میزان هیدروژن پراکسید و توده‌های گلپایگان ۱۷۲۴ و مراغه ۹۶۸ بیشترین میزان هیدروژن پراکسید را داشتند. افزایش تراکم علف‌های‌هرز باعث تحریک سنتز مولکول‌های آنتی‌ اکسیدانی و درنهایت افزایش نامتعادل مقادیر آن‌ها در سلول‌های گیاهی می‌شود و متعاقبا آسیب جدی را به گیاه وارد می‌نماید.
کلیدواژه ها
اصلاح ارقام، آللوپاتی، تنش اکسیداتیو، شاخص رقابت
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر