| بهبود رشد و عملکرد عدس (Lens culinaris Medik.) تحت تاثیر کودهای زیستی و روش‌های کنترل علف‌هرز |
| کد مقاله : 1148-9THISWSCON (R1) |
| نویسندگان |
|
ابراهیم ایزدی دربندی *1، آرش مقصودی2 1دانشگاه فردوسی مشهد 2گروه آگروتکنولوژی دانشگاه فردوسی مشهد |
| چکیده مقاله |
| به منظور بررسی اثر کاربرد کودهای زیستی و شیمیایی در تلفیق با روش‌های کنترل علف‌های‌هرز در عدس، آزمایشی فاکتوریل و در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. تیمارهای آزمایش در فاکتور اول شامل، کودهای زیستی پتاپاور، فسفرپاور، نیتروپاور، مایکورایزا، مخلوط آنها و کود شیمیایی بود و در فاکتور دوم سه تیمار کنترل علف‌هرز شامل، کاربرد علف‌کش پندیمتالین به صورت پیش‌رویشی، کاربرد علف‌کش پایریدیت به صورت پس‌رویشی و در مرحله سه تا چهار برگی و دوبار وجین در طول فصل رشد بود. نتایج نشان دادند که کاربرد پس‌رویشی پایریدیت اگرچه علف‌های‌هرز را به خوبی کنترل کرد اما منجر به خسارت به عدس شد. پندیمتالین منجر به حصول بیشترین عملکرد زیست توده و دانه در عدس شد. در بین کودها، کود شیمیایی منجر به افزایش تراکم و زیست توده علف‌های‌هرز و همچنین بیشترین عملکرد عدس شد. در بین کودهای زیستی، کود پتاپاور بیشترین عملکرد عدس را باعث شد و مخلوط کودهای زیستی منجر به کاهش عملکرد و زیست توده عدس نسبت به سایر کودها شد. بیشترین عملکرد دانه (164 گرم در متر مربع) نخود در کاربرد تلفیقی پتاپاور و پندیمتالین بدست آمد با توجه به نتایج آزمایش کاربرد کاربرد کود زیستی پتاپاور به همراه پندیمتالین به منظور کنترل علف های هرز عدس به صورت پیش‌رویشی پیشنهاد می شود. |
| کلیدواژه ها |
| پایریدیت، پندیمتالین، مایکورایزا |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |