| ارزیابی پاسخ ژنوتیپ های خیار (Cucmis sativus L.) به انگلی شدن توسط گل جالیز مصری(Phelipanche aegyptiaca) |
| کد مقاله : 1166-9THISWSCON (R1) |
| نویسندگان |
|
ابراهیم ایزدی دربندی *1، نیرالسادات حسیتی فرادنبه1، حسن کریم مجنی2، احمد نظامی1 1دانشگاه فردوسی مشهد 2دانشگاه صنعتی اصفهان |
| چکیده مقاله |
| عدم وجود راه حل قطعی و موثر برای کنترل خسارت فراوان گل‌جالیز در گیاهان میزبان باعث شده که تحقیقات جهت یافتن ژنوتیپ‌های مقاوم یا متحمل با تاکید بر بررسی پاسخ‌های فیزیولوژیکی میزبان ادامه یابد. در آزمایش گلخانه‌ای در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تکرار، پاسخ 35 ژنوتیپ خیار در حضور انگل گل‌جالیز بررسی و تغییرات هر صفت در تیمار آلوده به گل‌جالیز نسبت به شاهد بدون آلودگیِ همان ژنوتیپ بررسی شد. نتایج نشان داد، آلودگی گل‌جالیز باعث کاهش معنی دار در وزن خشک اندام‌های هوایی و ریشه نسبت به تیمار شاهد شد. در بین ژنوتیپ های مورد بررسی ژنوتیپ خسیب با 51 درصد و ژنوتیپ بومی 55952 با 91 درصد کاهش وزن اندام های هوایی، بشترین آسیب را از انگلی شدن گل جالیز نشان دادند. صفات اندازه‌گیری شده مربوط به گل جالیز در تیمار‌های آلوده شامل تعدادکل اتصال به ازای هر گیاه (TAN)، وزن خشک کل گل جالیزهای متصل(ADW) در ژنوتیپ‌های مختلف خیار باهم تفاوت معنی‌دار داشتند. نتایج آزمایش نشان داد که رابطه انگلی میزبان خیار- گل جالیز تحت تاثیر ژنوتیپ های مختلف میزبان قرار دارد. |
| کلیدواژه ها |
| ژنوتیپ بومی، گیاه انگل، مقاومت به گل جالیز |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |